حسین حسین حسین حسین حسین ...
وجود من به ذکر حسین است
حیاتم
مماتم
بقائم
لقائم
همه و همه به ذکر حسین است .
وقتی رب پرسید الست بربکم؟!
بر زبان آوردم کربلا
تعجب نکن اگر حین نماز هم حسین می گویم
تعجب نکن اگر حین گناه هم حسین می گویم !
شرمنده ام اما اگر حسین بر لبانم نباشد ، عدمم
... و در عدم بهشت و جهنم بی معنا ست .
نویسنده » محمدمعین صادقی راد » ساعت 10:57 عصر روز شنبه 90 آذر 12
